Pruikje passen…
Er komt vandaag nog een laatste artikel in Telstar met de huidige stand van de crowdfunding, nog 11.000 EUR te gaan..
Ondertussen begint er een nieuwe hoofdstuk. Namelijk voorbereidingen treffen voor, tijdens en na de behandeling. Deze maand zullen de uitgebreide MRI’s plaatsvinden. Daarnaast zal de betaling naar Mexico worden verricht, voor zowel de behandeling alsmede de betaling voor de verzorger. Ik heb inmiddels al contact opgenomen met de bank met de vraag of het is toegestaan om zo een groot bedrag in 1 keer over te maken. De betaling zal in meerdere tranches worden gedaan.
Deze week wil ik de vliegtickets ook geboekt hebben, daar hangt ook een aardig prijskaartje aan. Eenmaal de tickets gekocht, zal alles wel steeds dichterbij komen en zal het aftellen beginnen.
Door de behandeling zal er haarverlies zijn. Ik zal een tijdje zonder haar door het leven moeten.. ik zal afscheid moeten nemen van mijn flinke bos haar. Ik heb daar op zich wel vrede mee, maar op bepaalde momenten zal het fijn zijn om toch met wat haar rond te lopen. Om die reden heb ik van de week een aantal pruiken gepast, zie foto. Ik heb een aantal modelletjes gekozen en zal volgende week de knoop doorhakken. Naast een pruik zal ik voornamelijk haarbandjes, mutsen, bandana’s dragen. Eenmaal gewend aan een kaal koppie zal ik ook zonder enige accessoire mezelf vertonen, mits mijn kinderen daar vrede mee hebben.
Het stukje na de behandeling, daar moet ik mij nog in verdiepen en goed over nadenken. Want na terugkomst moet ik een tijdje steriel leven en mag heel veel niet eten. (voornamelijk uit blikjes of goed doorgekookt en mag ik geen rauwe dingen eten … ik teer op rauw eten, dus dat wordt wat:)) Wat mag wel en wat mag niet, hoe en wie gaat de boel dag in dag uit schoonmaken etc. Kortom nog genoeg om over na te denken.
Afgelopen maanden was het heel erg druk en dat de komende tijd wel druk blijven. Ik heb nog de energie om door te gaan, maar ik wil het eigenlijk allemaal snel achter de rug hebben. Zodat ik weer mijn leventje kan oppakken en niet dag in dag uit bezig zijn met mijn ziekte. Liefs Deniz